| 1 | |
HStAOrient5a: 104r pākdan maḫlūq oldı. Baʿdehū Havāyı ḫalq ėtdi ve nefsi aña // ʿāyid ve cānı ʿaqla māyil ėdüb nefs ile cānı mücāhid qıldı. // Nefs ile hevā mā‑beyninde şeyṭānı vesīle ve ʿaql ile cān // arasında firişte vāsıṭa qıldı. Rūḥa ilhām ve nefse // vesvese vėrüb bu iki ṣaff muḥārebe ve muqātele üzre // oldılar. Hevā vü nefs ḥabl‑i şeyṭāna müteʿalliq ve ʿaql ve cān // rişte‑i ferişteye mütes̱ebbit olub ikisi iki keffe‑i // terāzū ve dil zebāne mis̱āli. Pes gāh metāʿ‑i hevā ġālib // ve dil müzaḫrefāt‑i dünyāya māyil ü ṭālib olub mevti // nāsı ve āḫireti ferāmūş ėder ki Fa‑mā rabiḥat tiǧāratuhum wa‑mā kānū // muhtadīna anlaruñ şānındadur. Ve gāhī ʿaql ġalebe ėdüb // cānib‑i āḫirete müştāq ve nefeḥāt‑i nesīm‑i rabbānīden istinşāq // hevāyı ʿāqıbet qılub ḫalqdan müstevḥiş ve ḥaqq ile müsteʾnis // olub çeşminden ḫᵛāb‑i rāḥat dūr ve cismi pister‑i ʿāfiyetde // bī‑ḥużūr [olub] sīnesi nūr‑i şühūd‑i cemāl ile māl‑ā‑māl ve meşāġıl‑i qalbi // muttaṣıl‑i ẕikr‑i Ḫudā‑yi müteʿāl riǧālun lā tulhīhim tiǧāratun wa‑lā bayʿun // ʿan ḏikri llāhi anlaruñ haqqındadur. Beşīr eyitdi: Be‑ḫudā‑i lā‑yazāl niçe māh // ve sāldür ki bir sencileyin yār‑i muvāfıq ṭalebindeyüm. Rubāʿī: // Ay karda dard‑i ʿişq-i tū ašgam ba‑ḫūn badal Vay yāz-i dam‑i sarašta za-ʿišq‑i tū dar azal |